Vakantieeeee woehoeee!!

Vakantieeeeee woehoeee!!!. 

Voor het eerst ervaar ik een vakantiegevoel waarbij ik gewoon lekker in mijn thuisomgeving wil zijn. Geen behoefte heb aan een verre reis of ergens naartoe te gaan. Waar ik mensen om mij heen bezig hoor zijn met verbouwplannen/verre vakanties waar ik heel blij voor hun voor ben natuurlijk..

 Ik spreek het soms wel uit maar mijn gevoel en heel mijn lichaam geeft aan mwaa.. neehh lekker thuis en genieten van de kleine dingen en van onze lieve Luna! 

Zo ben ik wel samen in gesprek geweest met mijn vriend en daarin hadden daarin andere wensen. Daarin heb ik voor t eerst moeten leren accepteren dat de balans zoeken tussen je eigen behoeften/gezamenlijke behoeften ook belangrijk is om met elkaar uit te spreken en dat het soms niet overeenkomt dat het ook helemaal prima is. Ik was aardig in mijn please rol om maar samen weg te willen gaan terwijl heel mijn lijf vertelde nee je wilt eigenlijk niet weg. Dat is voor mij de afgelopen maanden een enorm proces geweest zo naar mijn vriend maar ook naar mijn omgeving en mijn werk. Constant inchecken bij je eigen gevoel en wensen. En als je gewend bent om in symbiose te zitten en kluwengezin kan ik je vertellen dat het enorm hard werken is mentaal/emotioneel/spiritueel om uberhaubt bij je eigen gevoel uit te komen. Ben ik slachtoffer.. hell no. vind ik mezelf zielig hell no en anderen hoeven dat ook helemaal niet, maar ook voor andere die zich daar bevinden. 

Diep respect om dagelijks die gevechten in je hoofd te hebben en proberen te luisteren naar wat van die ander is ook daar te laten en te begrenzen. 

Het leren voor jezelf kiezen ook als het dat betekend dat je even op jezelf bent aangewezen is 1 van mijn grootste leerscholen geweest de afgelopen 2 jaar. Bewustwording/Voelen/reset en anders handelen. Ook als dat betekend dat je afstand moet nemen van de familie/ouders/broer etc. Voor mij gaat dit tevens gepaard met veel paniekaanvallen, omdat ik de sensaties in mijn lichaam nooit eerder gevoeld heb. Ruimte voor mijn identiteit. Het voelt alsof ik in een gat kan vallen, terwijl ik tegelijkertijd ook voel dat het oke is en veilig. Je ziel/je lichaam is veilig. Het kan mega- spannend voelen om dat te verkennen, maar ik kan je vertellen ook 1 van de mooiste reizen die ik heb gemaakt. Er huist steeds meer iemand in mijzelf :) en zoek de waardering ook daarvoor in mezelf. 

De triggers geven mij steeds duidelijkere signalen en ik begrijp ze steeds beter. De signalen die ik lichamelijk gebeuren zijn veel praten, analyseren, piekeren, piekeren en nog eens piekeren/boos gefrustreerd zijn. Het komt dat in een negatieve spiraal terecht. Maar wat er eigenlijk gebeurd is als de mensen om mij heen keuzes maken wat n oud kind stuk raakt in mij dan schiet ik in die rol. Het is erg fijn om daar begeleiding bij te hebben van een psychotherapeut die mij helpt mijn eigen antwoorden te vinden. Wat een kennis en wat fijn om hierin begeleid te worden, vooral als je in pittige dynamieken terecht komt zoals symbiose/hechtingtrauma/kluwengezin/familie. Trots op mezelf en mijn familie. Afzonderlijk van elkaar allemaal stinkend hun best doen om elkaar te begrijpen en te begrenzen om jezelf te mogen en kunnen zijn. 

Mijn stem versus de piekeraar in mij begin ik steeds meer te begrijpen en heb ze beide nodig om verder te komen. Alleen mag mijn eigen stem nog wat meer naar de voorgrond komen. Gronding/natuur/rust/me time/prikkelarm zodat ik mijn eigen stem beter hoor. 

Mijn vakantieplannen

- Rust

- Me time (Kapper/Yoga/thaise massage/accupuntuur/bloggen)

- Mini Caminiś in Zuid Limburg samen doen met Luna 

- Vriendinnen afspreken/ familie zien

Netflixeenn en For sure B&B in de liefde kijken :)